سخنان وين داير-سری چهارم
سخنان وين داير-سری چهارم
انسان در دل طبيعت، همه‌ي داوري‌ها و ادعاهاي پوچ و توخالي خود را رها مي‌كند؛ زيرا طبيعت با داوري ميانه‌اي ندارد.
از داوري درباره‌ي اهميت يا ارزش ديگران بر اساس آنچه شما آن را طبيعي و عادي به شمار مي‌آوريد، بپرهيزيد.
هيچ بانگي شيرين‌تر از بانگ خنده، به ويژه خنده‌ي كودك نيست.
همواره در اكنون و اينجا به سر ببريد؛ جاي ديگري براي بودن وجود ندارد.
هنگامي كه با شور و اشتياق، با كاري كه به شدت آن را دوست داريم، درگير مي‌شويم، انديشه‌هاي ما دگرگون مي‌شود و محدوديت‌ها را به هر شكل ممكن از خود مي‌راند.
در درون شما فردي بزرگ‌‌تر كه قدر و اهميت او هرگز براي شما قابل تصور نيست، آشيان دارد.
يكي از ويژگي‌هاي نوابغ آن است كه چون كودكان، كنجكاوند.
بچه‌ها و نوابغ، هر دو بدون راه دادن انديشه‌ي شكست به ذهن و يا دل‌نگراني از انتقاد و سرزنش ديگران، آرزومند اكتشاف و يافتن پديده‌هاي بكر و پويا هستند.
هيچ‌گاه درباره‌ي به پايان رساندن هرچه پرشتاب‌تر كارها و يا حجم و گستردگي آنها نينديشيد؛ تنها كافي‌ست كه از همين زمان‌ها بهره گيريد و برخيزيد.
براي شكوفايي نبوغ نهفته در درون‌تان، مي‌بايست همت كنيد و الهام خود را عينيت و فعليت بخشيد.
همت و جسارت براي برداشتن نخستين گام، نيرويي‌ست شگرف كه مي‌تواند زندگي و هستي شما را از جهات گوناگون روحي، معنوي، مادي، مالي و اجتماعي دگرگون سازد.
سستي و كاهلي براي درگير شدن در كارها سبب مي‌شود كه در گرداب سكون و بي‌تحركي فرو رويد و به ذهن خويش، اجازه‌ي تكاپو ندهيد.
اين دست و آن دست كردن كارها سبب مي‌شود كه زمان گرانمايه‌ي امروز را نيز از دست بدهيد.
هر بهانه‌اي، جز بهانه، چيز ديگري نيست.
از چشم‌انداز ابديت به همه چيز بنگريد تا مشاهدات شما از زمان تاثير نپذيرد.
به باور من، به جاي ترس از گذشت زمان، مي‌توان هر روز را با راستي، سازش و آرامش و عشق سپري كرد.
تا مي‌توانيد نيروي عشق را در وجود خود و ديگران، گسترش دهيد و انديشه‌هاي برگرفته از خشم و دشمني و داروي را مهار كنيد.
به جاي ترديد و دودلي و يا تلاش براي كشف اسرار نظام هستي، آن را باور كنيد و از خشنودي و خرسندي‌اي كه ميوه و ثمره‌ي اين باور است، بهره‌مند شويد.
من از گفتگو و همنشيني با افرادي كه بتوانند بيشتر بخندند و همين واكنش را در من برانگيزند، بسيار لذت مي‌برم.
با تلاشي آگاهانه، خنده را به كردار و رفتار هر روزتان بياميزيد. نگذاريد كه روزي بدون خنده و آرامش برآمده از آن، سپري شود.
خودتان باشيد و با پيروي از آنچه مي‌دانيد، هماهنگ با ذات معنوي خويش، درست زندگي كنيد.
خودتان باشيد؛ براي خود، احترام قائل شويد و بين انسجام و يكپارچگي شخصيت خويش و رفتار روزانه‌تان، هماهنگي بيافرينيد.
هر بار كه شراره‌هاي خشم در درون‌تان جرقه مي‌زند، ترديد نكنيد كه به سوي باتلاقي زمين‌گير كننده گام برمي‌داريد.
گذشت، بار سنگين دشمني و كينه‌توزي را از دوش شما برمي‌دارد و فضاي ذهن‌تان را براي انديشه‌هاي مثبت و سازنده، پاك و روشن مي‌سازد.
زيستن در پرتو بخشش و گذشت و بهره‌گيري از آن در هر روز از زندگي، راهي‌ست براي مهار اميال نفساني و پرورش عشق و مهرباني.
مدار جهان، بر گذشت و بخشودگي مي‌گردد.
كمبود فرصتي وجود ندارد كه با آنچه عاشق آن هستيم، زندگي خود را بسازيم، فقط كمبود اراده وجود دارد تا سبب روي دادن آن شود.
امكانات در دسترس يا دسترسي‌ناپذير، سطح كاميابي و خوشبختي شما را تعيين نمي‌كند؛ بلكه آنچه كه درست مي‌دانيد، تعيين كننده‌ي سطح كاميابي و خوشبختي شماست.
خوشبختي، چيزي‌ست كه در وجود شماست و از ديدگاه شما سرچشمه مي‌گيرد.
