سخنان وينستون چرچيل
سخنان وينستون چرچيل
عيب جامعه اين است كه همه مي خواهند آدم مهمي باشند و هيچ كس نمي خواهد فرد مفيدي باشد.
سرسخت و سمج و پايدار باشيد و هرگز تسليم نشويد.
رو به پيشرفت، يعني دگرگوني، رو به تكامل، يعني دگرگوني هاي بسيار.
با خوردن حرف هرگز سوء هاضمه نمي گيريد.
بزرگترين درس زندگي اين است كه گاهي احمقها هم درست مي گويند.
آيين دموكراسي بدترين شكل حكومت است. با وجود اين از تمام آيين هايي كه تاكنون آزمايش شده بهتر است.
سياستمدار كسي است كه حوادث فردا و يك ماه و يكسال بعد را پيش بيني كند و سپس بتواند دلايلي بياورد كه چرا اتفاق نيفتاد.
آدم بدبين، سختي را در هر فرصتي مي بيند، آدم خوش بين فرصت را در هر سختي.
تا هنگامي كه پايانهاي بزرگ در جهان وجود دارد، مي دانيم كه روح و معني هستيم نه جسم و جانور.
اشخاص هميشه گناه را به گردن شرايط و بي نظمي مي اندازند؛ من به شرايط و بي نظمي باور ندارم. مردان كامياب، شرايط و نظم را جستجو مي كنند و آن را مي آفرينند.
امپراتورهاي آينده، امپراتورهاي فكر و انديشه اند.
شجاعت را به حق در صدر صفات برجسته انسان دانسته اند... زيرا اين صفت تكيه گاه صفت هاي ديگر است.
كافي نيست حداكثر تلاش خود را بكنيم و در بهترين حد خود ظاهر شويم، گاهي لازم است كاري را در حد كفايت انجام دهيم.
موفقيت، توانايي رفتن از شكستي به شكست ديگر بدون از دست دادن شور و حرارت است.
ماجراجو و خطرناك باشيد، با روزگار به مقابله برخيزيد و ترس به خود راه ندهيد؛ زيرا هر چه پيش آيد خوش آيد.
از مخالفت نهراسيد؛ بادبادك تنها زماني مي تواند بالا رود كه با باد مخالف مواجه شود.
همه از مردن در راه باورشان سخن مي گويند، اما هيچ كس از كشته شدن در راه باورش دم نمي زند.
حقيقت، انكارناپذير است. بدخواهي ممكن است به آن حمله كند. ممكن است ناداني آن را به مسخره بگيرد، اما سرانجام حقيقت پايدار خواهد بود.
من شخصأ دوست دارم بياموزم، اگرچه هميشه نفرت دارم از اين كه به من بياموزند.
قرنهاي تاريك باز خواهد گشت، روزگار حجر بر بالهاي درخشان دانش باز خواهد گشت، چه بسا امروز بركت هاي بي شمار به بشر ارزاني داشته تا يك روز مايه ي نابودي وي شود، آگاه باش! فرصت از دست نرود.
هرگز نااميد نشو.
بدون ترديد، افراد بشر حاضر نيستند كه همگي بطور يكسان و برابر از گرسنگي بميرند و بي گمان براي آخرين تكه ناني كه مي ماند و بايد تقسيم شود، درگيري شديدي به وجود خواهد آمد.
مهمترين كار ما اين نيست كه ببينيم در دور دستهاي مبهم و ناپيدا چه چيزهايي وجود دارد. كار ما اين است كه به آنچه آشكارا در پيش رو داريم، بپردازيم.
شهامت چيزي است كه باعث مي شود انسان بايستد و سخن بگويد. البته اين هم كه انسان بنشيند و گوش دهد، شهامت است.
بهاي هيچ چيز گزاف تر از انتقامجويي [ =كينه كِشي ] نيست.
بدون انگيزه و شوق، همه ي خوبيهاي ديگر، مفهوم خود را از دست خواهند داد.
ما از جهانيان، هيچ نمي خواهيم، جز احترام.
تجربه هميشه به سود انسان نيست، زيرا، هيچ رويدادي دوبار به يك شكل رخ نمي‌دهد.
درستكاري اهميت دارد، ولي روراستي نيز مهم است.
من آدم خوشبيني هستم؛ فكر نمي كنم اگر جز اين باشم، حال و روز ام بهتر از اين باشد.
من شخصاً هميشه آماده ي چيز ياد گرفتن هستم، هر چند هميشه هم دوست ندارم به من چيزي ياد بدهند.
بدون پول، آرامش به دشواري به دست خواهد آمد.
